AGA geodiemeter`s van 3 tot 8
muv AGA 6
1950 Geodimeter var från början en elektrooptiskt längdmätare uppfunnen av Erik Bergstrand
och senare utvecklad av Ragnar Schöldström på AGA.
AGA geodiemeter 3
AGA Geodetic Distance Meter 1956.
De geodimeter dankt zijn naam aan de afkorting geodetische afstandsmeter. Hij gebruikt lichtpulsen om afstanden te meten. De methode werd ontwikkeld door Erik Bergstrand, geofysicus en landmeter bij de National Mapping Authority. De eerste veldproeven werden in 1947 uitgevoerd tussen Lovön en Vårby, toen het prototype-instrument de lichtsnelheid met grote precisie kon bepalen. Het principe was dat het instrument lichtpulsen met een hoge frequentie uitzond en de tijd mat totdat deze in een spiegel werden gereflecteerd en vervolgens door het instrument werden gedetecteerd. Bergstrands patentaanvraag werd in 1955 toegekend. AGA, dat vele soorten meetinstrumenten ontwikkelde, verwierf Bergstrands patent in 1948 en begon met de ontwikkeling van producten op basis van dit principe.
Model 3 uit 1956 was zo licht mogelijk ontworpen en de 25 kg zware apparatuur zou bijvoorbeeld geschikt zijn in bergachtige gebieden. De nauwkeurigheid was iets lager dan die van het vorige model.
Geodimeter NASM-3Cf met accessoires in twee houten kisten en een stoffen etui. Inclusief reflector met drie prisma’s, statiefkop in houten kist en statief met houten poot in etui.
Prisme produsert av firmaet AGA i Sverige
AGA geodiemeter 4
AGA Geodimeter modell 4 1967
AGA Geodimeter modell 4 1967
Eigendom AGA museum, gekregen uit Engeland
AGA Geodimeter modell 4 1967
AGA Geodimeter modell 4 1967
AGA Geodimeter modell 4 1967
Hauptmodulationsfrequenz 30 MHz, Strahlungsquelle: 3 x 30W-Hg-Lampe
Geodätisches Institut der Leibniz Universität Hannover 3 ca. 1958
Strahlungsquelle: 3 x 30W Hg Lampe Kerrzelle, Reichweite Tag 1,5 km, Nacht 15 km Genauigkeit +/-(1 cm +2 x 10-6 x D)
AGA wurde 1947 in Stockholm gegründet.
AGA Geodimeter modell 4
AGA Geodimeter modell 4b
Geodimeters, first developed in the 1950s, evolved quickly in the 1960s. In the “4 series” (shown in the photo), weight was scaled down to 20 pounds and measuring time was reduced from 45 minutes to 10 minutes, compared to earlier Geodimeter models.
For lightwave instruments, a complete set of measurements consisted of four separate observations: two measurements with the prism over true center, then measurements with offsets of 0.4 meters. Two complete sets of these measurements, separated by 24 hours, were made. Accuracy of the measurements could be affected by optics alignment, frequency drift, and calibration curve errors in the phase readings. Wet and dry bulb thermometer readings were taken at one end of the line and temperature and pressure readings were taken at both ends of the line both before and after measurements. Altimeter readings were also taken.
The 4D used a high-pressure mercury vapor lamp rather than a common tungsten light bulb as its light source. First manufactured in 1963, the “D” in its designation indicated that it could be used in daylight. The Coast and Geodetic Survey (C&GS) used this model throughout the 1960s.
In 1966, the 4D was modified to use a laser as its light source, in order to increase its range in moderate haze and to measure longer distances in bright sunlight. C&GS technician George Lesley replaced the mercury vapor lamp with a three-milliwatt helium-neon gas laser. The modified 4D was designated “4L,” and replaced the 2A and 4D models on the Transcontinental Traverse. Later, the three-milliwatt laser was replaced with a six-milliwatt laser and the model was renamed “4L 6A.”
AGA-1969-8
AGA Geodimeter modell 8
AGA Geodimeter modell 8
